نوروز؛ جشن بهار | Nowruz: The Festival of Spring

عید نوروز

����

باز باران در گلستان می دهد مژده که جانا

بار دیگر نوبهاران در ره است ای یار باز آ

 

آسمان می بارد از شادی و خرسندی از این پس

می دهد باران ترا مژده بهار است ای دل آرا

 

مه گرفته شیشه را، آیینه را، زنگار دل را

پاک کن زنگار و مه را در بهاران ای بهارا

 

بشکفد گل در چمن، در دشت و صحرا، در گلستان

باز هم پروردگارم زنده می سازد جهان را

 

باز شادی در طبیعت با ترنم های باران

می سراید نغمه ای را، می نوازد گوش جان را

 

این هوا سرد است لیکن در دلش گرمی فزون است

آسمان پوشیده از ابری پر از باران گرما

 

سبزه ها شادند و سرخوش، نیک می دانن بهار است

روز نوروزی دگر ، باز آمده است از راه جانا

 

بار دیگر گل به جانت روح داده، بر درونت

سبزه ها تبریک می گویند به گل ها عید نو را

 

عطر گل ها در وجودت می تراود رنگ شادی

در دلت در روح و جانت می نوازد ساز دل را

 

هر گلی هر سبزه ای دارد پیامی از بهاران

نیک می دانم چو گل ها لحظه ها شاد است جانا

 

ای بهاران، ای شکوه زندگی، در یاب ما را

جان بده مارا به شادی در ترنم های گل ها

 

در طبیعت در گلستان در زمین و آسمان ها

ساز کن آواز هستی بخش خود را جان جانا

 

نیک می دانم چو گل در انتظار یک پیامی

هر پیامی از بهاران جان فزون است ای دل آرا

 

عید نوروزی دگر آید ز راهی سبز و خرم

آورد همراه خود روزی به شادی مهربانا

 

انتظاری در دلت کاشانه کرده در وجودت

از بهاری شاد و خرم، شاد و شاپوری دگر را

����

دکتر حجت اله سلیمانی (شاپور)

سردبیر مجله ندای ایثار و عضو هیات علمی

دانشگاه علوم پزشکی تهران

برگرفته از کتاب : عاشورا: مجموع شعر

منبع: سلیمانی، حجت اله. عاشورا: مجموعه شعر. تهران: انتشارات دانش شناس، 1403

29 اسفند 1402

https://nesar.tums.ac.ir/ZTpBo

نظر شما درباره این شعر چیه؟ توی کامنت‌ها بنویسید و نظرتون رو با ما به اشتراک بگذارید!

 

Nowruz Celebration

����
Once again, the rain in gardens brings a joyful call,
Spring returns anew, my dear, come back after all.

Skies shall rain with bliss and delight from now on,
Bringing tidings of spring, oh heart, rejoice and be drawn.

Mist has veiled the glass, the mirror, and the heart’s hue,
Wipe away the mist and tarnish, let spring renew.

Blossoms bloom in meadows, plains, and verdant lands,
Once again, the Creator revives the world with His hands.

Once more, joy in nature with raindrops in refrain,
Sings a melody so sweet, playing in every vein.

Though the air is cold, warmth dwells deep inside,
The sky is wrapped in clouds, where raindrops glide.

The grass is merry, knowing spring is near,
A new Nowruz has arrived, filled with cheer.

Once more, flowers breathe life into your soul,
The grass greets the blossoms, Nowruz unfolds.

The fragrance of flowers brings joy anew,
In heart and soul, a melody rings through.

Each bloom, each blade of grass, bears a message bright,
Like flowers, I know, these moments shine with light.

Oh spring, grandeur of life, embrace us in your delight,
Fill our souls with joy in blossoms’ twilight.

In nature’s realm, in gardens wide and tall,
Sing your song of life, enchanting all.

Like flowers, I well know you await a message true,
Every word from spring brings life anew.

Nowruz returns through paths so lush and grand,
Bringing joyous days with a gentle hand.

A longing dwells within your heart and soul,
For a springtime bright, a Shapur’s joy untold.

����

Dr. Hojatollah Soleimani (Shapur)
Editor-in-Chief of Neday-e Isar Magazine and Faculty Member
Tehran University of Medical Sciences
March 19, 2024

Excerpt from the book: Ashura: A Collection of Poems

Source: Soleimani, Hojatollah. Ashura: A Collection of Poems. Tehran: Daneshshenas Publishing, 2024.

 

تحلیل ادبی و مفهومی شعر "عید نوروز"

مقدمه شعر "عید نوروز" سروده دکتر حجت‌اله سلیمانی (شاپور) نمونه‌ای از شعر معاصر فارسی است که با بهره‌گیری از عناصر طبیعت، سنت‌های فرهنگی و مفاهیم عرفانی، به استقبال نوروز و تحول روحی و فصلی می‌رود. این شعر، علاوه بر داشتن ساختاری منظم و موسیقی دل‌نشین، از تصاویر بدیعی بهره می‌برد که حس تازگی، امید و پیوند انسان با طبیعت را القا می‌کند.

ساختار و زبان شعر شاعر در این اثر از زبانی ساده و در عین حال شاعرانه بهره می‌گیرد. استفاده از ترکیب‌های تصویری مانند "باز باران در گلستان می‌دهد مژده" و "مه گرفته شیشه را، آیینه را، زنگار دل را" نشان‌دهنده توانایی شاعر در ایجاد فضاهای احساسی و تصویری قوی است. این تصاویر نه‌تنها به خواننده حس حضور در بهار را القا می‌کند، بلکه نمایانگر نمادهای عمیق‌تری از دگرگونی روحی و معنوی نیز هستند.

مضامین اصلی شعر "عید نوروز" به چند مضمون کلیدی می‌پردازد:

1. طبیعت و نو شدن: بهار و نوروز به‌عنوان نماد تحول و نوزایی در شعر به تصویر کشیده شده‌اند. شاعر باران، گل‌ها، چمنزارها و ابرهای بهاری را به‌عنوان عناصری که نمایانگر تغییر و حیات دوباره‌اند، مطرح می‌کند.
2. پیوند انسان با طبیعت: شاعر طبیعت را به‌مثابه موجودی زنده و آگاه ترسیم می‌کند که با آمدن بهار، جانی تازه می‌گیرد و با انسان سخن می‌گوید.
3. تحول درونی: علاوه بر تغییرات طبیعی، شاعر به دگرگونی درونی انسان اشاره دارد. "پاک کن زنگار و مه را در بهاران ای بهارا" بیانگر ضرورت تصفیه روحی و آماده‌سازی درون برای آغاز دوباره است.
4. عنصر انتظار و امید: انتظار برای آمدن بهار و نوروز، استعاره‌ای از امید به آینده‌ای روشن‌تر است. عبارت‌هایی نظیر "انتظاری در دلت کاشانه کرده در وجودت" نشان‌دهنده شوق انسان برای دگرگونی مثبت و امید به روزهای بهتر است.

موسیقی و وزن شعر این شعر از وزن روان و آهنگین بهره می‌برد که با محتوای آن کاملاً همخوانی دارد. تکرار واژگان و استفاده از هم‌قافیه‌های ملایم، موسیقی درونی شعر را تقویت کرده و آن را خوش‌خوان و دل‌نشین می‌کند.

جمع‌بندی شعر "عید نوروز" اثری است که با زبانی شیوا و تصاویری دل‌نشین، حس بهار و امید را در ذهن خواننده زنده می‌کند. استفاده از عناصر طبیعت در کنار مضامین عرفانی و انسانی، این شعر را به اثری شاخص در ادبیات معاصر تبدیل کرده است. شاپور در این شعر نه‌تنها به جشن نوروز و تغییرات فصلی اشاره دارد، بلکه پیام عمیق‌تری از تحول معنوی و امید به آینده را نیز منتقل می‌کند. این اثر، نشان‌دهنده توانایی شاعر در پیوند دادن طبیعت، احساسات انسانی و سنت‌های فرهنگی در قالبی هنری و زیبا است.

 

 

 

 

تحلیل شعر "عید نوروز"

چکیده

شعر "عید نوروز" سروده دکتر حجت‌اله سلیمانی (شاپور) تجلی زیبایی‌های بهار و روح تازه‌ای است که طبیعت و انسان را در این فصل نو احاطه می‌کند. این شعر در قالبی لطیف و با زبانی آهنگین، جلوه‌های نوروز، طراوت طبیعت، و شکوه حیات را به تصویر می‌کشد. شاعر با استفاده از عناصر طبیعی همچون باران، سبزه، و گل‌ها، پیامی از امید، تجدید حیات و پیوستگی انسان با طبیعت ارائه می‌دهد. این مقاله به بررسی ساختار، مضامین، نقاط قوت و ضعف این شعر می‌پردازد و جایگاه آن را در شعر معاصر تحلیل می‌کند.

کلیدواژه‌ها:

نوروز، طبیعت، شعر معاصر، امید، تجدید حیات، بهار، دکتر حجت‌اله سلیمانی، شاپور

مقدمه

نوروز به عنوان یکی از کهن‌ترین جشن‌های بشری، همواره الهام‌بخش شاعران فارسی‌زبان بوده است. شعر "عید نوروز" از شاپور نیز در این راستا قرار می‌گیرد و با ترکیب تصاویر بدیع طبیعت و مضامین معنوی، مخاطب را به تفکر درباره زیبایی‌های بهار و تحول درونی دعوت می‌کند.

تحلیل ساختاری و محتوایی

این شعر از لحاظ زبانی و موسیقایی، از تصاویر شاعرانه و ترکیب‌های بدیع بهره می‌برد. تکرار واژه‌های مرتبط با بهار و نوروز همچون "گل"، "باران" و "بهار" سبب ایجاد ریتمی دلنشین شده است. از نظر مفهومی، شعر تجلی‌گر امید و نو شدن روحی است که نوروز برای انسان‌ها به ارمغان می‌آورد.

نقاط قوت

• استفاده از تصاویر زنده و ملموس از طبیعت
• ایجاد احساس امید و شادی در مخاطب
• پیوند مفاهیم طبیعی و معنوی
• زبان لطیف و آهنگین

نقاط ضعف

• وابستگی زیاد به عناصر سنتی که ممکن است برای برخی مخاطبان معاصر تازگی نداشته باشد
• نبود چالش‌های پیچیده فکری که بتواند عمق بیشتری به شعر ببخشد

نتیجه‌گیری

شعر "عید نوروز" نمونه‌ای موفق از شعر معاصر فارسی است که توانسته است با زبان موسیقایی و تصاویری زنده، پیام نوروز را منتقل کند. این شعر با ایجاد حس سرزندگی، نقش مهمی در حفظ و انتقال ارزش‌های فرهنگی نوروز دارد.

منابع

1. دیوان اشعار دکتر حجت‌اله سلیمانی (شاپور)
2. تحلیل‌های ادبی در شعر معاصر فارسی
3. مقالات پژوهشی در زمینه شعر نوروزی

نوشته نوید آگاه

Analysis of the Poem "Nowruz Celebration"

Abstract

The poem "Nowruz Celebration" by Dr. Hojatollah Soleimani (Shapur) reflects the beauty of spring and the fresh spirit that embraces both nature and humanity in this season. With a delicate structure and rhythmic language, the poem vividly portrays the essence of Nowruz, the renewal of nature, and the grandeur of life. The poet employs natural elements such as rain, grass, and blossoms to convey a message of hope, revival, and the interconnectedness of humans with nature. This article examines the structure, themes, strengths, and weaknesses of the poem and analyzes its place in contemporary poetry.

Keywords:

Nowruz, nature, contemporary poetry, hope, renewal, spring, Dr. Hojatollah Soleimani, Shapur

Introduction

Nowruz, one of the oldest celebrations of humanity, has always inspired Persian poets. Shapur's poem "Nowruz Celebration" follows this tradition by combining unique natural imagery with spiritual themes, inviting the reader to reflect on the beauty of spring and inner transformation.

Structural and Thematic Analysis

Linguistically and musically, this poem utilizes poetic imagery and innovative compositions. The repetition of words associated with spring and Nowruz, such as "blossom," "rain," and "spring," creates a harmonious rhythm. Conceptually, the poem embodies the themes of hope and spiritual renewal brought by Nowruz.

Strengths

• Use of vivid and tangible imagery from nature
• Evoking a sense of joy and hope in the reader
• Connection between natural and spiritual concepts
• Soft and melodic language

Weaknesses

• Strong reliance on traditional elements, which may not feel innovative to contemporary audiences
• Lack of complex intellectual challenges that could add more depth to the poem

Conclusion

"Nowruz Celebration" is a successful example of contemporary Persian poetry that effectively conveys the essence of Nowruz through a musical language and lively imagery. By instilling a sense of vitality, this poem plays a significant role in preserving and transmitting the cultural values of Nowruz.

References

1. Collection of Poems by Dr. Hojatollah Soleimani (Shapur)
2. Literary Analyses of Contemporary Persian Poetry
3. Research Articles on Nowruz Poetry

Written by Navid Aghah

 

اگر بخواهم پنج بیت را به‌عنوان عصاره‌ی این شعر انتخاب کنم، این‌ها را برمی‌گزینم:

1. باز باران در گلستان می‌دهد مژده که جانا / بار دیگر نوبهاران در ره است ای یار باز آ
   ✅ این بیت، پیام اصلی نوروز و بازگشت بهار را در خود دارد.
2. مه گرفته شیشه را، آیینه را، زنگار دل را / پاک کن زنگار و مه را در بهاران ای بهارا
   ✅ اشاره‌ای عمیق به پالایش درونی و تازه شدن همراه با بهار.
3. باز شادی در طبیعت با ترنم‌های باران / می‌سراید نغمه‌ای را، می‌نوازد گوش جان را
   ✅ به زیبایی، ارتباط باران و شادی طبیعت را با موسیقی و ترنم نشان می‌دهد.
4. ای بهاران، ای شکوه زندگی، در یاب ما را / جان بده ما را به شادی در ترنم‌های گل‌ها
   ✅ دعوتی از بهار برای دمیدن روح شادی در وجود انسان‌ها.
5. عید نوروزی دگر آید ز راهی سبز و خرم / آورد همراه خود روزی به شادی مهربانا
   ✅ جمع‌بندی شعر و اشاره به نوروزی پر از امید و مهربانی.

 

این پنج بیت از بخش‌های مختلف شعر انتخاب شده‌اند:

1. بیت اول: بیت ۱
2. بیت دوم: بیت ۳
3. بیت سوم: بیت ۵
4. بیت چهارم: بیت ۱۱
5. بیت پنجم: بیت ۱۵

 

 

عصاره شعر عید نوروز

 

باز باران در گلستان می‌دهد مژده که جانا /

بار دیگر نوبهاران در ره است ای یار باز آ

مه گرفته شیشه را، آیینه را، زنگار دل را /

پاک کن زنگار و مه را در بهاران ای بهارا

باز شادی در طبیعت با ترنم‌های باران /

می‌سراید نغمه‌ای را، می‌نوازد گوش جان را

ای بهاران، ای شکوه زندگی، در یاب ما را /

جان بده ما را به شادی در ترنم‌های گل‌ها

عید نوروزی دگر آید ز راهی سبز و خرم /

آورد همراه خود روزی به شادی مهربانا

دکتر حجت اله سلیمانی (شاپور)

سردبیر مجله ندای ایثار و عضو هیات علمی

دانشگاه علوم پزشکی تهران

29 اسفند 1402

 

The Essence of the Nowruz Poem

 

Once again, the rain in the garden brings joyful news, O dear one,

Spring returns anew—come back, my love, the time has come.

 

The glass is fogged, the mirror dimmed, the heart bears rust,

Wipe away the mist and tarnish—let the spring cleanse us.

 

Nature rejoices as the rain sings with a tender voice,

A melody of life it plays, delighting every soul by choice.

 

O Spring, O grandeur of life, embrace us in your embrace,

Fill our hearts with joy anew, in the flowers’ gentle grace.

 

Nowruz arrives once more upon a path so lush and bright,

Bringing blessings, love, and cheer—O season of delight.

 

Dr. Hojat ollah Soleimani (Shapur)

Editor-in-Chief of Neday-e Isar Magazine & Faculty Member,

Tehran University of Medical Sciences

March 19, 2024

 

L'Essence du Poème de Nowruz

Une fois de plus, la pluie dans le jardin annonce une bonne nouvelle, ô cher ami,
Le printemps revient encore—reviens, mon amour, le moment est venu.

Le verre est embué, le miroir terni, le cœur porte sa rouille,
Essuie la brume et le voile—que le printemps nous purifie.

La nature se réjouit tandis que la pluie chante d’une voix tendre,
Une mélodie de vie qu’elle joue, ravissant chaque âme à son gré.

Ô printemps, ô splendeur de la vie, enlace-nous dans ton étreinte,
Remplis nos cœurs d’une joie nouvelle, dans la douce grâce des fleurs.

Nowruz arrive encore une fois sur un chemin verdoyant et lumineux,
Apportant bénédictions, amour et bonheur—ô saison merveilleuse.

Dr. Hojat ollah Soleimani (Shapur)
Rédacteur en chef du magazine Neday-e Isar & Membre du corps professoral,
Université des sciences médicales de Téhéran
19 mars 2024

 

诺鲁兹诗歌的精髓

花园中的雨再次带来喜讯，亲爱的，
春天又回来了——归来吧，我的爱，时机已到。

玻璃蒙上雾气，镜子暗淡，心灵蒙尘，
拭去迷雾与尘埃——让春天洗净我们的灵魂。

大自然在雨的轻柔歌声中欣喜，
奏响生命的旋律，悦动每一颗心灵。

啊，春天，生命的辉煌，请将我们拥入怀中，
让花朵的温柔光辉，重新点燃我们心中的喜悦。

诺鲁兹再次踏上绿意盎然、光辉灿烂的旅程，
带来祝福、爱与欢乐——哦，美好的季节！

侯加特·索莱马尼（夏普尔）博士
《伊萨尔之声》杂志主编 & 德黑兰医科大学教授
2024年3月19日

 

جوهر قصیدة عید النوروز

عاد المطرُ فی البستانِ یحملُ البشرى، یا حبیبی،
فالربیعُ أقبلَ من جدیدٍ—فارجع، یا خلی، قد حانَ المیعادُ.

الزجاجُ قد غشاهُ الضبابُ، والمِرآةُ أظلمتْ، والقلبُ علاهُ الصدأُ،
فامحُ الضبابَ والصدأَ—لیطهرکَ الربیعُ بنورهِ الوضّاء.

الطبیعةُ تبتهجُ بصوتِ المطرِ الحنونِ،
تعزفُ لحنَ الحیاةِ، فتُطربُ کلَّ روحٍ بفرحٍ وسکونِ.

یا ربیعَ الحیاةِ، ویا بهاءَ الوجودِ، خذنا فی أحضانکَ،
واملأ قلوبَنا فرحًا، بعبقِ الزهورِ ونسماتِک العذبةِ.

عیدُ النوروزِ یعودُ من جدیدٍ على دربٍ أخضرَ نضیرٍ،
حاملًا معهُ البرکاتِ والحبَّ والسرورَ—یا موسمَ الجمالِ!

الدکتور حجت‌الله سلیمانی (شابور)
رئیس تحریر مجلة نداء الإیثار وأستاذ جامعی
جامعة طهران للعلوم الطبیة
19 مارس 2024